Dit jaar bij Guru hebben we ons mandaat verbreed om mensen die vragen hebben te verbinden met vertrouwde antwoorden. En omdat er veel verwarring en misinformatie rondom de verkiezingen van 2020 is, zijn we hier om te helpen op de manier die we het beste kennen: door middelen van geverifieerde bronnen en experts samen te stellen om dingen op te helderen!

Toen we gingen graven, ontdekten we dat het moeilijk was om antwoorden te vinden op eenvoudige vragen zoals "Wat is de laatste datum waarop ik me kan registreren om te stemmen in mijn staat?" en "Wat is een geschikte steekproef voor een peiling, en waarom roept iedereen daarover?" Dus besloten we om bovenaan te beginnen. We hebben de deadlines voor stemmen per post en online (waar beschikbaar) per staat verzameld en Jim Williams geïnterviewd, een peilingsdeskundige bij Public Policy Polling.

Vind de registratiedeadline voor stemmers in jouw staat

Er is een aloude politieke uitspraak: "De enige peiling die telt, is de peiling op de verkiezingsdag." In 2016 stemde bijna de helft van de kiesgerechtigden... niet. Dus laten we dat samen proberen recht te zetten! Deel deze lijst met deadlines met een vriend of collega om iedereen te helpen hun verworven stemrecht uit te oefenen.

Hoe politieke peilingen te lezen en begrijpen

Schrikkingen van de peilingen. Maar wat zegt 538? We kunnen die peiling negeren; het lijkt een uitschieter te zijn. Wat weet je echt over politieke peilingen? Er zit meer nuance aan dan je misschien denkt, en alles, van de dag die iemand heeft tot de manier waarop de vraag wordt gesteld, kan de interpretatie en het verhaal rond de cijfers beïnvloeden. Bovendien, het blijkt dat er een paar vrij basale dingen zijn — zoals de marge van fout — die zelfs door doorgewinterde professionals vaak verkeerd werden begrepen.

We hebben gezeten met Jim Williams van Public Policy Polling (PPP) om de dingen op te helderen die casual observers, politieke junkies, en iedereen daar tussenin in de war brengen.

Wat zijn de grootste misvattingen over wat peilingen aangeven?

Jim Williams: Een van de grootste misvattingen is dat als je naar een peiling kijkt, deze je gaat vertellen wie de verkiezingen zal winnen. "Oh, Obama staat drie punten voor? Nou, dan gaat hij winnen." En nou, nee, dat is niet wat de peiling zegt.

Wat de peilingen in werkelijkheid zeggen is iets als, "Op dit moment eind augustus, zal 95 van de 100 keer een peiling gedaan onder deze methodologie een resultaat hebben dat binnen ±4 van deze resultaten ligt."

Dus het is een momentopname, maar het is ook niet definitief. Niet alleen om die reden; er is een marge van fout, en het feit dat dit is gebaseerd op wat 500 mensen zeiden afgelopen donderdag en vrijdag.

Juist. Met alles wat er gebeurde in hun leven op dat moment.

Ja. En we zagen het veel in 2016 met Trump en Hillary. Afhankelijk van wat er in het nieuws gebeurde, leek Trump hetzij slechter of beter te doen. Toen heel slechte verhalen over Trump naar buiten kwamen, leken de peilingen slecht. Maar toen ze weer wat vervaagden, ging het terug naar Trump die er vrij dicht bij was.

En het is jammer voor Hillary Clinton dat de verkiezingen kwamen op een moment dat Trump zich in kalme zeeën bevond. En ondertussen, achteraf, denken veel mensen: "Ik kan het niet geloven. De peilingen zeiden het hele jaar dat Hillary aan het winnen was."

En het is als: "Nou, ja en nee. Wat de peilingen laten zien is dat het het hele jaar door redelijk dicht bij elkaar was.”

Bron: Pew Research Center

Dus wat is de geschikte steekproef voor een lokale staat of federale verkiezing? Ik vraag me af of er een specifiek percentage is waar je naar zou moeten zoeken op basis van de totale bevolking?

Nee. Het gaat meer om het bereiken van een bepaalde drempel, zoals 500 [voltooiingen van de peiling]; dat is wat we bij PPP proberen te bereiken bij de meeste van onze peilingen. Minstens 500. Dat is wat ik mijn klanten beloof dat ik voor hen ga halen. Dat levert je een marge van fout op in de lage 4s. En ik zou zeggen, als iemand me zou vragen, wat is de industriestandaard voor het aantal reacties, zou ik zeggen: "Oh, rond de 500."

Dat is wat je zou moeten streven naar een typische peiling tussen Democraat en Republikein in Nebraska, of zelfs een nationale of congrespeiling. Maar dan zijn er ook scenario's waarin het prima is om minder dan 500 te krijgen. Zoals als je probeert een steekproef van Afro-Amerikanen te krijgen, is het moeilijk en duur om 500 van hen te krijgen. Dus misschien in een situatie zoals die, ben je meer oké met 300, als je een oversample doet. Of als je in een echt uitdagende omgeving bent waar je probeert een peiling te houden over een staatsverkiezing in North Carolina in de Democratische voorverkiezingen.

Dus je zegt: "Nou jeetje, alleen 9.000 mensen stemmen normaal gesproken in deze dingen. Hoe krijg ik 500?" En in dat geval zeggen we tegen klanten: "Hé, we gaan ons best doen. We proberen minstens 300 in deze situatie te krijgen. We gaan ons best doen voor jou. Ik kan je 500 niet beloven."

Dus als je probeert linkshandige mensen met bruine ogen te peilen, wil je misschien niet om 500 te betalen. Misschien is in dat geval 300 prima. Een foutmarge van ±6,4 is prima. Je kunt daarmee leven. Je hebt geen 4,1 nodig omdat het een moeilijkere doelstelling is.

Ik weet dat de meeste mensen niet begrijpen wat de foutmarge eigenlijk betekent. Eigenlijk begreep ik dat tot 2018!

Dus als een peiling zegt Obama 49, Romney 47, en de marge van fout is ±3, zou Obama op 52 kunnen staan of op 46, en Romney op 50 of 43.

Journalisten misconstrueren dat de hele tijd, waar ze dingen zeggen zoals: "Biden leidt met drie, maar het zit binnen de marge van de peiling." En ik lees dat, en ik denk: "Ik weet wat je denkt dat je zegt, en je hebt niet ongelijk, maar je weet nog steeds niet echt wat de foutmarge betekent wanneer je dat schrijft.”

Ik denk persoonlijk dat de foutmarge een van de meest overschreven en overschatte statistieken is met betrekking tot peilingen. Je peiling zal waarschijnlijk rond de 500 voltooiingen zijn. Het maakt niet echt uit of je foutmarge 5,5 of 3,9 is. Het maakt niet uit.  Het helpt ook niet echt om de peiling te begrijpen. Het zal 4 zijn of het zal 5 zijn of het zal 3,9 zijn. Mensen blijven er te veel op hameren.

Ik denk dat het waarschijnlijk een manier is voor mensen om te denken dat ze een peiling kunnen vertrouwen of afwijzen.

Ja. En daar hebben we veel mee te maken, en iedereen doet dit. Mensen die proberen peilingen te ondermijnen. Ik werkte ooit aan politieke campagnes en ik dacht zeer onterecht, in 2011, dat ik toen ik de sprong maakte van werken aan campagnes en werken in de staatsoverheid naar werken in peilingen, dat ik nu boven de strijd zou staan. En zoals: "Ik heb alleen met cijfers te maken." Ik hoef niet zoveel betrokken te zijn bij de spin of de strijd.

Dat is helemaal niet waar, vooral omdat rond die tijd de opkomst van peilingaggregators kwam en mensen veel meer over peilingen begonnen te obsessief, Twitter explodeerde, en alle media-outlets kregen hun eigen peilingaggregators. Mensen begonnen te proberen de peilingen te spinnen en te ontknikken en al dat. En ik realiseerde me snel: "Oh, dit is gewoon een ander strijdtoneel voor meer politiek." Ik was waarschijnlijk naief.

Welke invloed heeft partijdige weging? Of, waarom denken mensen dat een steekproef die meer Democraten bevat scheef is?

We krijgen dit vaak, vooral in North Carolina, omdat we gevestigd zijn in North Carolina. En North Carolina is een van die staten die mensen zien als een swingstaat of misschien zelfs een roze staat.

En dat is grotendeels waar, maar het is ook een interessante staat in de zin dat als je naar de statistieken van de Staatssecretaris voor North Carolina kijkt, er veel meer geregistreerde Democraten dan geregistreerde Republikeinen zijn. En dat komt deels omdat het een soort zuidelijke staat is, en het is een van die interessante staten waar je veel mensen hebt die zich in de jaren '70 of '80 als Democraat hebben geregistreerd, en ze zijn nog steeds geregistreerd als Democraat, maar we weten dat ze waarschijnlijk niet meer stemmen in de Democratische voorverkiezingen. Of misschien beschouwen ze zichzelf als een Democraat, maar niet een "Pelosi" Democraat.

Maar waar het uiteindelijk op neerkomt is dat wanneer je jouw samenstelling voor je peilingssteekproef in North Carolina maakt, je wel meer Democraten wil hebben. Dat klopt; het betekent niet dat de peiling fout is.

Maar we krijgen mensen die proberen onze peiling onderuit te halen, die ons mailen en zeggen: "Jullie proberen deze neppe peiling naar buiten te brengen. Jullie peiling heeft meer Democraten erin. Iedereen weet dat North Carolina geen blauwe staat is. Jullie zijn aan het bedriegen." Het is niet waar. Kentucky is een ander voorbeeld daarvan. Het is nog meer uitgesproken.

Is dat wat men noemt voorvaders Democraten?

Ja — er zijn er veel in Kentucky, maar zoals we allemaal weten, is Kentucky op federaal niveau een van de roodste staten nu. Maar ze zullen de Democratische gouverneur nog steeds leuk vinden, en ze zullen zich nog steeds als Democraat beschouwen in de peiling. Dus als je niet weet waar je het over hebt, of als je opzettelijk obtus wilt zijn, zou je kunnen zeggen: "Hé, ik denk dat dit verdacht is. Ze hebben hier meer Democraten dan Republikeinen. Dat lijkt niet juist voor Kentucky." Maar als je het beter weet, weet je dat het wel klopt.

Graven in crosstabs, wat zijn ze en hoe kun je ze begrijpen?

Wat een crosstab doet is je vertellen wat een individuele subgroep zei over een bepaalde vraag in een peiling. Dus als je een vraag op je peiling hebt staan, en je denkt: "Oké, ik wil weten wat alleen die specifieke groep mensen denkt," dat is wanneer je in de crosstabs gaat kijken.

Het is een snelle manier om dieper in te gaan en te zeggen: “Oké, ik stel me kandidaat voor een ambt. Ik weet dat deze peiling zegt dat ik met 1 punt voorsta, maar wat is mijn genderkloof? Vrouwen, ik heb een voordeel van 15 punten bij vrouwen. Ik heb een tekort van 13 punten bij mannen, maar het lijkt erop dat 20% van de vrouwen onbeslist is en slechts 9% van de mannen onbeslist is. Dus, dat doet me denken dat ik nog ruimte heb om mijn positie bij vrouwen te verbeteren, en ik kan misschien enkele onbesliste kiezers naar mijn kant trekken.” Dat is wat mensen gebruiken crosstabs voor; om een specifiekere understanding te krijgen.

Hoe kun je identificeren of een peiler partijdig of onpartijdig is?

Allereerst zal het meestal op hun website staan, maar de meeste peilingsbureaus die niet verbonden zijn aan een mediagroep of een universiteit of hogeschool zullen partijdig zijn.

Met andere woorden, als ze een particulier bedrijf zijn, werken ze meestal voor de ene of de andere kant. Net zoals iemand die politieke campagnecommercials maakt waarschijnlijk voor de Democraten of Republikeinen zal werken. Of iemand die direct mail voor campagnes doet, werkt waarschijnlijk voor de Democraten of Republikeinen.

En er zijn veel redenen waarom dat logisch is. Ten eerste, misschien, als ik iemand ben die probeert iemand in te huren, wil ik weten dat ze mijn waarden delen. Maar ook, ik wil weten dat zij weten hoe ze kunnen communiceren met de kiezers die stemmen in mijn Democratische voorverkiezingen.

En ze zijn eraan gewend, en ze hebben het eerder gedaan; ze weten wat werkt en wat niet. Als ik een Democraat ben, wil ik geen Republikein inhuren. Kan ik ze vertrouwen? Maar het is een gemakkelijke manier om de peiling te ondermijnen als je dat wilt.

We krijgen dit vaak als een Democratische bel-werknemer. We kunnen je niet vertellen hoe vaak iemand een persbericht van de staatsrepublikeinse partijen heeft verspreid met de boodschap: "Nou, dit is gewoon een door de Democraat gefinancierde peiling. Het is niet het papier waard waarop het gedrukt is omdat ze alleen voor Democraten werken. Dus natuurlijk zullen ze een peiling uitbrengen die Democraten leuk vinden." Dat is een goedkope, gemakkelijke manier om de peiling te ondermijnen.

Juist, mensen zullen zeggen: "Zelfs Fox News zegt XYZ."

Tegelijkertijd, als we bij Fox alleen peilingen uitbrengen die "onze kant" blij maken, zouden we niet lang in bedrijf blijven.

Het gaat om geloofwaardigheid. Dus als we het hebben over partijdige neiging, hoe kan de manier waarop een vraag is geformuleerd de reactie beïnvloeden die wordt gegeven?

Heel veel. Het maakt echt uit hoe je een vraag stelt. Ik bedoel, het is zo gemakkelijk om een vraag zo te formuleren dat het toevoegen van een of twee woorden de dynamiek van een vraag verandert. Als je een antwoord wilt proberen te krijgen, kun je dat doen.

Ik denk dat ik zelfs de cancelcultuur-peilingen heb gezien die zeiden: "Nou, denk je dat cancelcultuur een goede of slechte zaak is?" En het is als... wat vraag je eigenlijk?

Ja. Nou, dat is zo'n goed voorbeeld van iets waar het echt uitmaakt hoeje het karakteriseert. Want ik denk dat veel mensen - zelfs nu - zouden zeggen: "Ik weet niet zeker wat je bedoelt met cancelcultuur."

Ik geef je twee voorbeelden van hoe je die vraag zou kunnen formuleren:

"Steun je of verzet je je tegen het ruïneren van iemands leven en carrière vanwege één uitspraak die ze online doen?" Veel mensen zouden zeggen: "Nou, nee, dat lijkt me niet erg eerlijk."

Of we zouden kunnen zeggen, "Denk je niet dat mensen verantwoordelijkheid moeten dragen voor wat ze op het internet schrijven? Zelfs als ze beweren dat ze een grap maken?” Veel mensen zouden zeggen: "Nou, ja. Ik denk van wel. Ik denk dat mensen verantwoordelijk moeten zijn voor wat ze online posten."

Laatste vraag: hoe vaak liegen mensen tegen peilers?

Ik denk dat het soms gebeurt. Er is een debat over hoeveel. Het is moeilijk te bewijzen. Veel mensen beschouwen live call-peilingen als de gouden standaard voor peilingen, in plaats van het online te doen, of met je touche-toon, of via een tekstbericht, omdat je met iemand praat.

Maar er zijn studies die hebben aangetoond dat wanneer mensen daadwerkelijk met een ander mens praten, ze een sociaal wenselijker antwoord geven.

En dat strekte zich zelfs uit tot Trump de laatste keer. En we zagen dit een beetje in onze peilingen. We verzamelden een groot deel van onze gegevens met behulp van IVR [interactieve spraakrespons] peilingen, die zijn opgenomen. En we zagen dit zelfs eerder in het decennium vóór het huwelijk tussen mensen van hetzelfde geslacht. We zouden erover peilen om te proberen te laten zien dat mensen erok mee in overeenstemming waren. Maar wat we op veel van onze peilingen ontdekten, was dat we het in Missouri of zo deden, en we de resultaten terugkregen, en we zeiden: "Huh. Dit is een beetje teleurstellend. Ik kijk naar deze andere peiling die iemand anders drie maanden geleden in Missouri heeft gedaan, en onze cijfers zijn een beetje slechter." En we zouden zeggen: "Huh. Waarom is dat? Dat is frustrerend." En langzaam beseften we, oh, mensen voelen zich comfortabeler om te zeggen: "Nee, ik ben niet voor het huwelijk van hetzelfde geslacht," als ze het niet hardop tegen een ander persoon hoeven te zeggen.

Dit is zo behulpzaam geweest en ik heb er veel van geleerd. Hartelijk dank!

Dit interview is samengevoegd en bewerkt voor duidelijkheid